فیلتر کربنی

از فیلتر کربنی برای حذف طعم، بو، رنگ، مواد آلی و کلر آزاد از آب مورد استفاده قرار می‌گیرد . اساس کار در فیلتر کربنی جذب می باشد. کربن به دلیل سطح فعال بالا بسیار در سیستم های جذبی استفاده می شوند. کربن فعال در فیلتر FRP به صورت بستری تهیه می شود و آب با سرعت خطی مناسب (بسته به کیفیت آب عبوری ازفیلتر کربنی) از روی این بستر عبور می کند. پس از گذشت زمان سطح کربن از ذرات ناخالصی پر می شود که در این مرحله احیای کربن باید صورت گیرد که می تواند با Backwash انجام شود.
سختی گیر
سختی و یا Hardness به بخشی از مواد و فلزات محلول در آب گویند که ماهیت رسوبی دارند واز ترکیبات آهن، منگنز، استرانسیم، آلومینیوم و به خصوص کلسیم و منیزیم بوجود می‌‌آیند که ۴ مواد اول دارای نسبت بسیار کمتری در آب می ‌باشند. بطور کلی سختی موجود در آب باعث مشکلاتی درسیستمهای تاسیساتی و صنعتی می‌‌شوند. مهمترین آنها می توانند:
۱) سختی بیش از اندازه در آب برای سلامتی انسان مضر بوده و تشکیل انواع سنگ های کلیه، مثانه و سوء هاضمه از آن جمله می‌‌باشد.
۲) ایجاد رسوب در دیگ های بخار فشار بالا، که باعث کاهش راندمان بر اثر انتقال حرارت پایین و در نتیجه بالا بردن دمای کاری دیگ توسط کاربر برای جبران کسری انتقال حرارت و به تبع آن افزایش مصرف سوخت خواهد شد.
۳)  ایجاد رسوب در برج های خنک کن، چیلر و سایر سیستم های حرارتی و برودتی و کاهش راندمان آنها و یا از کار افتادن کل سیستم
۴) به علت سختی موجود در آب، قدرت شویندگی انواع مواد صابونی کاهش می‌‌یابد بطوریکه بازدهی شوینده‌ها در آب سخت نصف بازدهی آنها در آب نرم است.
۵) در صنایع نساجی و رنگرزی باعث افت کیفیت رنگ می‌‌شود.
متداولترین روش برای حذف سختی آب، استفاده سختی‌گیر رزینی می‌باشد.  دستگاه سختی‌گیر مورد استفاده در تصفیه آب می تواند از فیلتر FRP باشد، به طوری که در داخل آن، ذرات رزین را قرار می‌‌دهند و داخل سطوح آن با اپوکسی پوشش داده شده است تا از خوردگی آن جلوگیری و باعث افزایش عمر دستگاه گردد.
متداول ترین روش جهت حذف سختی آب استفاده از دستگاه  سختی گیر نوع رزینی می باشد. در دستگاه های رزینی، فرایند تبادل یونی توسط رزین های کاتیونی انجام می شود. رزین ها وقتی در حضور آب سخت قرار می گیرند، یون سدیم آنها با یون های رسوب گذار از قبیل کلسیم و منیزیم موجود در آب تعویض می شوند. مبادله یون ها تا زمانی ادامه می یابد که همه سدیم رزین ها با کلسیم و منیزیم آب تعویض شوند، پس از این زمان ، به تدریج بازده فرایند سختی گیر ی کاهش می یابد. در این شرایط، رزین ها می بایست دوباره بازیابی و احیاء شوند. احیاء مجدد این رزین های کاتیونی با عبور محلول غلیظ کلرید سدیم (نمک طعام) از بستر رزین انجام می پذیرد.