تاریخچه برج خنک کننده به آغاز قرن نوزدهم میلادی همزمان با شروع انقلاب صنعتی بر میگردد که در آن زمان با بهره گیری از ماشین آلات و تجهیزات مختلف اختراع شده نیاز به خنک سازی داشته اند و بهترین گزینه  ای که میتوانست به این قضیه کمک کند ، برج های خنک کننده بود.

برج خنک کننده برای اولین در صنعت موتور های بخار و خنک سازی کندانسور ها مورد استفاده قرار گرفت و اولین ماشینی که ساخته شده بود ، موتور بخار نام داشت که به طبع این اختراع مهم نیاز به خنک سازی داشت.

با گذشت زمان اختراع موتور بخار باعث شد که تولیدات کارخانجات افزایش یافته و کم کم ماشین آلات و تجهیزات مکانیکی جای نیروهای انسانی را گرفتند و با گسترش صنعت و ظهور تجهیزات مکانیکی بیشتر نیاز به خنک سازی و خنک کاری بیشتر احساس میشد ، و آن ها در تلاش بودند تا برج خنک کننده ای داشته باشند که در عین بهره وری بالا هزینه های کمتری نیز داشته باشد.

در اوایل قرن بیستم اولین و ابتدایی ترین برج خنک کننده جهت کاهش دما طی فرآیند تبخیر ابداع گردید. برج های خنک کننده اولیه مکانیزم و عملکرد ساده ای داشتند ، درواقع یک سازه بسیار بزرگ بودند که مقدار آب گردش از ارتفاع بسیار زیاد در داخل برج خنک کننده به داخل آن پاشیده می شد و به واسطه برخورد با جریان هوای در گردش خنک سازی انجام می گردید.

واژه برج خنک کننده (کولینگ تاور) به واسطه نوع طراحی و ساختار هندسی این سازه بزرگ بروی آن گذاشته شد. در واقع عملکرد برج های خنک کننده اولیه بصورت طبیعی بود که با افزایش زمان برخورد آب با هوا خنک سازی انجام می گردید.

با پیشرفت تکنولوژی در اواخر دهه نود ، و اختراع موتور احتراق و استفاده از برق برای مصارف صنعتی ، طراحی و ساخت برج های خنک کننده تغییر یافت.

استفاده از موتور های الکتریکی و سیستم فن ، موجب شد تا برج های خنک کننده ای با راندمان بالا و اشغال فضای کمتری ساخته شوند که امروزه در صنعت مورد استفاده قرار گرفته اند.

در اواسط قرن بیستم و تحول طراحی سازه های ساختمانی  و مسکونی، استفاده از برج های خنک کننده پکیج در سیستم تهویه رواج یافت.

برج های خنک کننده پکیج که بصورت عمده از فلز برای طراحی آن ها استفاده میشد و دارای فن سانتریفیوژ بودند نتوانستند آن طور که باید در صنعت رقابت کنند و با گذشت زمان و افزایش توانمندی ها در صنعت کامپوزیت جای خود را به برج های خنک کننده فایبرگلاس دادند و این مدل از برج ها علاوه بر طراحی زیبا تر مزایای بیشتر و بهتری نسبت به نسل قبلی خود داشتند.

مزیت فایبرگلاس ،مقاومت بالا و آسیب ناپذیری در مقابل خوردگی ،رسوب گذاری و زنگ زدگی بود که در طول تاریخ تاثیر بسزایی بر صنعت تاسیسات و تهیه مطبوع گذاشت. با روی کار آمدن برج های خنک کننده فایبر گلاس مهندسان در تلاش بودند که راندمان دستگاه ها را بالا ببرند و توانستند با اختراع محصولی به نام پکینگ یا مدیا و تسریع و افزایش تبخیر این کار را انجام دهند. پیش از این از چوب های اشباع شده و سرخ برای افزایش راندمان و تبخیر استفاده می کردند که درواقع راندمان کافی نداشته و وزن بالایی داشتند و موجب بروز برخی از بیماری ها و تولید آلودگی ، رسوب گذاری بالا و نشستن جلبک روی آن ها می شد.